Ανακοίνωση

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ και της Eurostat, η μεσαία τάξη δεν έχει το ίδιο μέγεθος και την ίδια δύναμη σε όλες τις χώρες και γι’ αυτό, σε ευρεία κλίμακα, ως μεσαία τάξη θεωρούνται τα νοικοκυριά που έχουν ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα μεταξύ 75% και 200% του μέσου εισοδήματος της χώρας τους.

Στα στοιχεία που παρουσίασε το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς, στην Ελλάδα το μέσο ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα το 2024 κυμαινόταν μεταξύ 11.000 τα – 12.000 ευρώ ετησίως ανά άτομο και το κατώφλι της μεσαίας τάξης ήταν περίπου 10.000 ευρώ. Την ίδια στιγμή, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα ανά άτομο στην Ευρωζώνη για τη «μεσαία τάξη» ήταν στα 23.000 ευρώ και στην Ε.Ε. των 27 στα 20.000 ευρώ.

Σύμφωνα με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς στην Ελλάδα, μετά την κρίση 2009-19, η μεσαία τάξη συρρικνώθηκε λόγω μείωσης εισοδημάτων, υψηλής φορολογίας και αύξησης ανισοτήτων. Το 2025, οι συζητήσεις για «ενίσχυση της μεσαίας τάξης » αφορούν στη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης, την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος, τη σταθερή απασχόληση και την καλύτερη πρόσβαση σε εκπαίδευση και υγεία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία στην Ελλάδα, στη χαμηλή τάξη βρίσκεται περίπου το 35%, στη μεσαία τάξη περίπου το 50% και στην υψηλή περίπου το 15%. Συγκριτικά με την Ελλάδα, στις χώρες της Ευρωζώνης ο μέσος όρος της μεσαίας τάξης το 2025 βρίσκεται στο 60% και στις 27 χώρες της Ε.Ε. στο 58%.

Η σύνδεση της μεσαίας τάξης με τη μικρή και μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα είναι καθοριστική και αμφίδρομη, αφού η μια τροφοδοτεί και στηρίζει την άλλη. Οι ΜμΕ, που είναι το 99,5% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, απασχολούν σε πολύ μεγάλο ποσοστό άτομα της μεσαίας τάξης, όπως υπαλλήλους, τεχνικούς και στελέχη. Αντίστοιχα, πολλά μέλη της μεσαίας τάξης είναι ιδιοκτήτες ή αυτοαπασχολούμενοι σε μικρές επιχειρήσεις.

Επίσης, οι πιέσεις της τελευταίας δεκαετούς κρίσης στη φορολογία, οι ασφαλιστικές επιβαρύνσεις, η πανδημία και η ακρίβεια έπληξαν ταυτόχρονα μεσαία τάξη και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δημιουργώντας αλληλένδετη συρρίκνωση.

Το Δ.Σ. του ΕΒΕΠ επισημαίνει πως η ανάκαμψη της μεσαίας τάξης περνάει μέσα από τη στήριξη των ΜμΕ.

Ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ, Βασίλης Κορκίδης, σχολιάζοντας, αναφέρει πως οι Έλληνες μικρομεσαίοι είναι υπερφορολογημένοι, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο ποσοστό του εισοδήματός τους να κατευθύνεται σε άμεσους και έμμεσους φόρους, καθώς και σε εισφορές, περιορίζοντας την κατανάλωση.

ΠΗΓΗ: «ONE VOICE»

by Εργατικό Κέντρο

Η ώθηση που έδωσε η έκρηξη του πληθωρισμού την προηγούμενη τριετία στα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Σχεδόν ένα στα τρία είδη που βάζουν τα νοικοκυριά στο καλάθι τους παράγονται από τις ίδιες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, παρά το γεγονός ότι και αυτά παρουσίασαν σημαντική αύξηση τιμών. Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνα του «Ε.Τ. », τον τελευταίο χρόνο οι τιμές τους παρουσιάζουν αποκλιμάκωση. Ενδεικτικά, ένα καλάθι με 14 προϊόντα PL μεγάλης αλυσίδας σούπερ μάρκετ τον Αύγουστο του 2024 κόστιζε 41,44 ευρώ και σήμερα 35,09 ευρώ, σημειώνοντας μείωση κατά 15%. Ειδικότερα, σε έξι προϊόντα οι τιμές παραμένουν σταθερές σε σχέση με έναν χρόνο πριν, σε πέντε υποχώρησαν και σε τρία αυξήθηκαν.

Ελαιόλαδο

Ωστόσο, η μείωση του κόστους του καλαθιού αποδίδεται κυρίως στο ελαιόλαδο, καθώς, πέρα από την αποκλιμάκωση της αρχικής τιμής, πωλείται ακόμα φθηνότερα λόγω της έντασης των προωθητικών ενεργειών.

Αναλυτικά, το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ιδιωτικής ετικέτας από τα 13,65 ευρώ πέρυσι, φέτος πωλείται στα 6,80 ευρώ, δηλαδή κατά 50,2% φθηνότερα, ωστόσο αυτή είναι τιμή προσφοράς. Η αρχική τιμή του δια- μορφώνεται στα 7,90 ευρώ το λίτρο, μειωμένη κατά 42%.

Ακολουθεί το αλεύρι για όλες τις χρήσεις με πτώση 10%, από τα 0,70 στα 0,63 ευρώ το κιλό, και το γάλα υψηλής παστερίωσης με 8,3%, από το 1,20 στο 1,10 ευρώ το λίτρο. Ωστόσο, η τιμή του είναι ελαφρώς αυξημένη σε σχέση με τον Μάρτιο του 2025, που κόστιζε 1,05 ευρώ.

Χαμηλότερη κατά 6,5% σε σχέση με τον Αύγουστο του 2024 είναι και η τιμή των σπαγγέτι, από τα 0,62 στα 0,58 ευρώ το πακέτο. Μικρή πτώση παρουσιάζουν και τα ρολά υγείας (πακέτο των 12) , που από τα 5,43 ευρώ υποχώρησαν στα 5,28 ευρώ. Μάλιστα, τα χαρτικά είναι η κατηγορία που η ιδιωτική ετικέτα έχει μεγάλο προβάδισμα έναντι των επωνύμων, με το μερίδιο αγοράς τους να πλησιάζει το 80%.

Σταθερές τιμές

Σε ό,τι αφορά στα προϊόντα που οι τιμές τους παραμένουν αμετάβλητες σε σχέση με πέρυσι, έχουν να κάνουν κυρίως με απορρυπαντικά και είδη προσωπικής υγιεινής, αλλά και ορισμένα τρόφιμα.

Απορρυπαντικό ρούχων σε σκόνη πωλείται από τον περασμένο Αύγουστο μέχρι σήμερα στα 5,45 ευρώ, αφρόλουτρο ενός λίτρου στα 2,10 ευρώ και χλωρίνη δύο λίτρων στα 1,46 ευρώ. Ωστόσο, ο ανταγωνισμός σε αυτές τις κατηγορίες είναι ιδιαίτερα έντονος λόγω των συνεχών προωθητικών ενεργειών που προχωρούν οι μεγάλες βιομηχανίες για να διατηρήσουν τα μερίδιά τους κι έτσι συχνά τα επώνυμα πωλούνται σε ελαφρώς πιο υψηλές τιμές από τα ιδιωτικής ετικέτας.

Ως προς τα τρόφιμα, οι τιμές δεν παρουσιάζουν καμία μεταβολή στα όσπρια και στο ρύζι. Οι φακές, παρά το γεγονός ότι τον περασμένο Μάρτιο είχαν ανατιμηθεί στο 1,15 ευρώ, επέστρεψαν στα επίπεδα του περυσινού Αυγούστου, στα 0,94 ευρώ τα 500 γραμμάρια, ενώ τα φασόλια διατηρούνται εδώ και έναν χρόνο στο 1 ευρώ το πακέτο, όταν τα επώνυμα πωλούνται κατά 130% ακριβότερα, στα 2,3 ευρώ. Σταθερή είναι και η τιμή στο ρύζι για πιλάφι, στα 0,95 ευρώ τα 500 γραμμάρια.

Στον αντίποδα, υπάρχουν και κατηγορίες που παρουσιάζουν ανατιμήσεις, όπως είναι το ηλιέλαιο, που από τα 3,3 ευρώ τα δύο λίτρα πέρυσι, φέτος άγγιξε τα 3,9 ευρώ (+ 18,2%), γεγονός που οφείλεται στη μειωμένη παραγωγή και την υψηλή ζήτηση, συμπαρασύροντας και τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας. Άλλωστε, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, στα φυτικά έλαια ο δείκτης τιμών παρουσίασε τον Ιούλιο απότομη άνοδο κατά 7,1% σε σχέση με τον Ιούνιο, φθάνοντας σε υψηλό τριετίας.

Από τη δίνη των αυξήσεων δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο καφές, λόγω του ράλι που ακολουθεί η χρηματιστηριακή τιμή του ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της μειωμένης παραγωγής, ωστόσο η άνοδος της τιμής στα PL είναι αισθητά χαμηλότερη συγκριτικά με τα επώνυμα.

Ο ελληνικός καφές ιδιωτικής ετικέτας από τα 2,10 ευρώ τον Αύγουστο του 2024 ανήλθε φέτος στα 2,28 ευρώ (+8,6%). Τέλος, ανοδικά κινήθηκε και το αγελαδινό γιαούρτι, το οποίο, αν και τον Μάρτιο είχε υποχωρήσει ελαφρώς στα 2,4 ευρώ από 2,5 ευρώ το περυσινό καλοκαίρι, ανέβηκε και πάλι στα 2,58 ευρώ.

ΠΗΓΗ: «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»

by Εργατικό Κέντρο

Με γοργούς ρυθμούς συνεχίζεται η φτωχοποίηση των συνταξιούχων στην Ελλάδα, αφενός μεν λόγω των πενιχρών αυξήσεων που δόθηκαν τα τελευταία χρόνια και ήταν κατώτερες του πληθωρισμού, αφετέρου δε εξαιτίας της ωρίμανσης των μνημονιακών νόμων -κυρίως του νόμου Κατρούγκαλου-, οι οποίοι οδηγούν σε πολύ χαμηλές συντάξεις λόγω της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού τους.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του υπουργεί ου Εργασίας για τον Ιούνιο 2025:

• 784,57 ευρώ καθαρά (843,63 ευρώ μεικτά) η μέση κύρια σύνταξη στο σύνολο των συνταξιούχων (2.507.298).
• το 55,5% των συνταξιούχων ( 1.392.594 συνταξιούχοι) με σύνταξη έως 940 ευρώ καθαρά ( 1.000 ευρώ μεικτά).
• το 36,5% των συνταξιούχων (916.907 άνθρωποι) με σύνταξη έως 658 ευρώ καθαρά (700 ευρώ μεικτά).
• συντάξεις έως 600 ευρώ μεικτά (564 ευρώ καθαρά) λαμβάνουν 715.227 συνταξιούχοι (ποσοστό 28,5%).
• το 18,1% των συνταξιούχων (454.154 άνθρωποι) με σύνταξη έως 470 ευρώ καθαρά (500 ευρώ μεικτά).

Επιπλέον, η μέση επικουρική σύνταξη ανέρχεται σε 196,59 ευρώ μεικτά (184,50 ευρώ καθαρά) και το μέσο μέρισμα ανέρχεται σε 113,26 ευρώ μεικτά (105,80 ευρώ καθαρά).

Μέσος όρος

Όπως επισημαίνει ο δικηγόρος – εργατολόγος και πρόεδρος της ΕΝΥΠΕΚΚ, Αλέξης Μητρόπουλος: «Δυστυχώς, ο νόμος Βρούτση 4670/2020 διατήρησε και ενίσχυσε τον θεσμό της ανταποδοτικής σύνταξης με βάση τις αποδοχές του συνόλου του εργασιακού βίου, όπως πρωτοθεσπίστηκε με το γ’ Μνημόνιο (ν. 4336/2015) και πρωτοεφαρμόστηκε με τα άρθρα 8 και 28 του ν. 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου).

Ειδικότερα, το άρθρο 8 παρ. 2α του ν. 4387/2016 όριζε για την ανταποδοτική σύνταξη ότι 2.α. Ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους σύνταξης κύριας ασφάλισης εξ ιδίου δικαιώματος, ανικανότητας ή κατά μεταβίβαση λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το 4 πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών διά του συνολικού χρόνου ασφάλισής του. Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου. Για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές του ασφαλισμένου για κάθε ημερολογιακό έτος, προσαυξανόμενες κατά την ετήσια μεταβολή μισθών, η οποία υπολογίζεται από την Ελληνική Στατιστική Αρχή».

Είναι χαρακτηριστικό ότι για τον Μάιο του 2025 ο μέσος όρος δαπάνης σύνταξης για τους συνταξιούχους που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα ανήλθε μόλις σε 761,71 ευρώ, ενώ για τους συνταξιούχους του Δημοσίου ο μέσος όρος δαπάνης ανήλθε σε 1.405,81 ευρώ (διαφορά 644,10 ευρώ ή 45,8%). Το στοιχείο αυτό δεν αποτελεί στατιστικό παράδοξο ενός μόνο μήνα, αλλά επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι για όλο το 2024 η απόκλιση μεταξύ συντάξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα διαμορφώθηκε σε ποσοστό 36,9%.

Αναταραχή

Αυτήν την αντικοινωνική αρχή προσπάθησε να επιβάλει η Θάτσερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά εν τέλει υποχώρησε υπό την πίεση των γενικευμένων απεργιών και της μεγάλης κοινωνικής αναταραχής που δημιουργήθηκε, κάτι που επιχειρήθηκε -και για την ίδια αιτία- με τον ασφαλιστικό νόμο Μακρόν.

«Αυτήν την ακραία νεοφιλελεύθερη, συνταξιοδοτική αρχή συμφώνησε με τους δανειστές, δυστυχώς, η κυβέρνηση Τσίπρα το 2015. Η αρχή αυτή στην ουσία ακυρώνει όλα τα συστήματα που ισχύουν στις ευρωπαϊκές χώρες και ίσχυαν και στη χώρα μας πριν από το γ’ Μνημόνιο (ν. 4336/2015) και τον νόμο Κατρούγκαλου 4387/2016» σημειώνει ο κ. Μητρόπουλος. Δηλαδή, αντί του «μισθού αναφοράς» του τελευταίου μήνα ή έτους ή, εν πάση περιπτώσει, της καλύτερης πενταετίας (όπως ίσχυε έως το 2016) , ο ν. 4387/2016 και τώρα το γνήσιο «τέκνο» του, ο ν. 4670/2020 (της πρώτης κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη), επιβάλλει ως βάση υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης να λαμβάνεται ο μέσος μισθός του συνόλου του εργασιακού βίου από το 2002 (έτος εισόδου μας στο ευρώ) έως το έτος υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης.

ΠΗΓΗ: «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»

by Εργατικό Κέντρο

Μαξιλάρι ύψους 17 δισ. ευρώ έχει δημιουργηθεί στον κουμπαρά του Ασφαλιστικού, στο Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ), το οποίο δημιουργήθηκε και συντηρείται κατά κύριο λόγο από τις μηνιαίες εισφορές των συνταξιούχων άνω των 1.400 ευρώ, μέσω της ΕΑΣ (Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων), η οποία επιβάλλεται κλιμακωτά και κυμαίνεται από 3% έως 14%.

Οι εκπρόσωποι των συνταξιούχων αλλά και η αντιπολίτευση ζητούν την κατάργηση της ΕΑΣ, αφού οι απόμαχοι της δουλειάς πληρώνουν διπλή φορολογία: τόσο στην Εφορία όσο και στο ΑΚΑΓΕ. Ειδικά όταν η ΕΑΣ επεμβαίνει στο σύνολο της αμοιβής, ακόμα και επί του αφορολόγητου ποσού.

Οι συνταξιούχοι παρατηρούν ότι η ΕΑΣ είναι μια «άδικη και παράνομη παρακράτηση», η οποία όχι μόνο απομειώνει τις όποιες προβλεπόμενες νόμιμες αυξήσεις στις συντάξεις, αλλά σε πολλούς συνταξιούχους, με την αύξηση των συντάξεων το 2025 κατά 2,5% και ταυτόχρονα αλλαγής της κλίμακας ΕΑΣ σε μεγαλύτερο ποσοστό, καταγράφεται μείωση του πληρωτέου ποσού, γεγονός που αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος, οι οποίες ορίζουν ότι κανένα πληρωτέο ποσό δεν μπορεί να είναι μικρότερο από το προηγούμενο. Τονίζεται ότι το ψαλίδι στην ΕΑΣ μηδενίζει σε πολλές περιπτώσεις την αύξηση των συντάξεων, με αποτέλεσμα το καθαρό ποσό μετά την αύξηση και την παρακράτηση να είναι μικρότερο από το αρχικό.

Ο πρόσφατος νόμος

Από την πλευρά της η ΕΝΥΠΕΚΚ παρατηρεί ότι ο πρόσφατος νόμος (Ν. 5162/2024), αντί να καταργήσει, επαναθέσπισε και θωράκισε την ΕΑΣ, την ίδια ώρα που συνολικά 10 δισ. ευρώ πλήρωσαν οι συνταξιούχοι υπέρ ΕΑΣ την περίοδο 2010-24. Μάλιστα διαπιστώνεται ότι δώρον άδωρον είναι για τους συνταξιούχους η πρόσφατη ρύθμιση για την ΕΑΣ, αφού σε σύνολο περίπου 440.000 συνταξιούχων που είχαν κράτηση ΕΑΣ οι 93.606 βγήκαν κερδισμένοι πληρώνοντας λιγότερη ή και καθόλου εισφορά και οι 346.000 δεν είχαν καμία αλλαγή, δηλαδή η κράτηση έμεινε ίδια με πριν.

Οι αλλαγές που έγιναν προέκυψαν από την τιμαριθμοποίηση των κλιμάκων των ποσών βάσει των οποίων υπολογίζονται οι κρατήσεις ΕΑΣ.

Κατά την ΕΝΥΠΕΚΚ για την κατηγορία αυτή (των συνταξιούχων με ΕΑΣ) , δεν τηρείται το αφορολόγητο όριο των 8.636 ευρώ (ετήσιο εισόδημα), όπως ισχύει για μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες, αφού αυτοί επιβαρύνονται με παρακράτηση λόγω ΕΑΣ από το πρώτο ευρώ. Δηλαδή ο ΕΦΚΑ παρακρατεί την εισφορά υπέρ ΕΑΣ στην πηγή υπολογίζοντάς την στο αρχικό μεικτό ποσό της σύνταξης.

Θα πρέπει να τονιστεί ότι μόνο για φέτος τα έσοδα του ΑΚΑΓΕ από τις κρατήσεις των συνταξιούχων για την κύρια σύνταξη είναι 766 εκατ. ευρώ και για την επικουρική 120 εκατ. ευρώ ενώ στα 903 εκατ. ευρώ ανέρχεται η συμμετοχή στον κουμπαρά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στο ταμείο του Ασφαλιστικού έχουν σωρευτεί μέχρι στιγμής αποθεματικά πάνω από 17 δισ. ευρώ ενώ για το 2025 αναμένονται έσοδα 2,68 δισ. ευρώ από 2,61 δισ. ευρώ που εκτιμήθηκαν για το 2024.

Η επάρκεια για το μέλλον

Ο σκοπός του ΑΚΑΓΕ είναι να καλύψει την επάρκεια των μελλοντικών συντάξεων από τις αυξημένες ανάγκες που προκαλούν η δημογραφική γήρανση από τη μια και η αυξημένη ροή των συνταξιοδοτήσεων από την άλλη.

Τονίζεται ότι στο – υπό διαβούλευση – νέο εργασιακό νομοσχέδιο περιλαμβάνεται ασφαλιστική διάταξη η οποία παγώνει την ΕΑΣ, για τις περιπτώσεις των εργαζόμενων συνταξιούχων οι οποίοι λαμβάνουν ή πρόκειται να λάβουν προσαύξηση στη σύνταξή τους λόγω της προσμέτρησης ενσήμων κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Η διάταξη θεραπεύει τη στρέβλωση, μια προσαύξηση στη σύνταξη, να οδηγήσει σε μείωση στο τελικό ποσό που θα λάβει ο δικαιούχος είτε γιατί ο συνταξιούχος εισέρχεται στο 1ο κλιμάκιο της Εισφοράς Αλληλεγγύης ή γιατί αλλάζει κλιμάκιο.

Έτσι για παράδειγμα αν το εισόδημα του συνταξιούχου μετά την προσαύξηση υπερβαίνει τα 1.434 ευρώ (με βάση την κλίμακα του 2025) η κλίμακα θα παραμένει η ίδια. Σημειώνεται ότι η Εισφορά Αλληλεγγύης επιβάλλεται κλιμακωτά και κυμαίνεται από 3% έως 14% ανάλογα με το μηνιαίο εισόδημα από κύριες συντάξεις.

ΠΗΓΗ: «ΤΑ ΝΕΑ»

by Εργατικό Κέντρο

Σε ωράριο- λάστιχο οδηγεί το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, το οποίο τέθηκε χθες σε δημόσια διαβούλευση. Το νομοσχέδιο υιοθετεί τη νομιμότητα του να δουλεύει ένας εργαζόμενος 13 ώρες σερί, προκαλώντας φυσικά τις ανάλογες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης όταν παρουσιάστηκε από την αρμόδια υπουργό Νίκη Κεραμέως. Αντιδράσεις οι οποίες αναμένεται να κλιμακωθούν τις επόμενες ημέρες.

Συνοπτικά, το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας, που δόθηκε για δημόσια διαβούλευση προβλέπει μεταξύ άλλων: ημερήσια 13ωρη εργασία στον ίδιο εργοδότη, τετραήμερη εβδομάδα εργασίας με 10ωρη απασχόληση ανά ημέρα, υπερωρίες για εργαζόμενους με εκ περιτροπής απασχόληση, προσλήψεις – εξπρές μέσω κινητού για εργασία έως δύο ημερών και μείωση των εισφορών για υπερεργασία και υπερωρίες.

Τα σημεία του νομοσχεδίου που έχουν δημιουργήσει τις περισσότερες αντιδράσεις από τα συνδικάτα και τα σωματεία αφορούν δύο βασικές διατάξεις. Η πρώτη σχετίζεται με τη δυνατότητα να εργάζεται ένας εργαζόμενος έως 13 ώρες ημερησίως σε έναν εργοδότη, αντί για δύο εργοδότες όπως ίσχυε μέχρι σήμερα, κάτι που νομιμοποιεί τις εργασιακές πρακτικές που μέχρι σήμερα ήταν παραβιαστικές του εργατικού δικαίου.

Εκ περιτροπής εργασία

Εισάγεται για πρώτη φορά η υπερωριακή απασχόληση για εργαζόμενους με εκ περιτροπής σύμβαση, με προσαύξηση 40% στο ωρομίσθιο. Η ρύθμιση φαίνεται να στοχεύει κυρίως εποχικούς εργαζόμενους στον τομέα της εστίασης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν η εργασία γίνεται ιδιαίτερα εντατική.

Ουσιαστικά, το συγκεκριμένο νομοθέτημα καθιερώνει επίσημα τις υπερωρίες στην εκ περιτροπής εργασία ειδική μορφή μερικής απασχόλησης, κατά την οποία ο εργαζόμενος απασχολείται λιγότερες ημέρες την εβδομάδα, λιγότερες εβδομάδες το μήνα ή λιγότερους μήνες το έτος, αλλά πάντα με πλήρες ημερήσιο ωράριο εργασία. Πρόκειται για ρύθμιση που δεν υπήρχε μέχρι στιγμής.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, το νομοσχέδιο Κεραμέως έρχεται να ενισχύσει την εκ περιτροπής απασχόληση σε βάρος της σταθερής 8ωρης εργασίας μέσω της δυνατότητας για υπερωρίες. Κάνει ένα ακόμα βήμα στην λεγόμενη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με δυνατότητα τετραήμερης εργασίας για όλο το έτος αντί του εξάμηνου που ισχύει σήμερα.

Το «σπάσιμο» των αδειών 

Ακόμη ένα κρίσιμο στοιχείο είναι και το πώς θα κατανέμονται οι ετήσιες άδειες των εργαζομένων όπου πλέον θα μπορούν να «σπάνε» σε περισσότερες περιόδους, ανοίγοντας τον δρόμο ώστε να μη δίδονται καλοκαιρινές άδειες σε κλάδους εργασίας που έχουν φόρτο εργασίας αυτή την περίοδο.

Σε ό,τι αφορά στις άδειες, το υπουργείο Εργασίας τονίζει πως: «Μέχρι σήμερα, βάσει νόμου, η άδεια έπρεπε να λαμβάνεται από τον εργαζόμενο αδιαίρετη, σε μία περίοδο, ενώ με αίτημα του εργαζομένου ήταν δυνατή η κατάτμηση του χρόνου αδείας, ωστόσο έπρεπε οι 2 εβδομάδες να λαμβάνονται συνεχόμενα.

Με το νέο νομοσχέδιο δίνεται η δυνατότητα στον εργαζόμενο να αιτηθεί επιμερισμό της άδειάς του σε περισσότερα χρονικά διαστήματα, εφόσον το επιθυμεί. Π.χ. θα μπορεί να λάβει την ετήσια άδειά του τμηματικά σε 4 διαφορετικές περιόδους εντός του ίδιου έτους, αν επιθυμεί κάτι τέτοιο. Η χρονική περίοδος λήψης της αδείας επιλέγεται σε συνεννόηση με τον εργοδότη.»

Πρώτοι στην Ευρώπη σε ώρες εργασίας

Σε κάθε περίπτωση, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι όλα τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα σε μια συγκυρία που περισσότεροι Έλληνες εργάζονται «παραπάνω ώρες» από τους κατοίκους κάθε άλλης χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, αν και το υπουργείο Εργασίας έσπευσε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, δείχνοντας τα απογυμνωμένα κυβερνητικά επιχειρήματα.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή, το 2024, το 6,6% των απασχολούμενων ηλικίας 20 έως 64 ετών στην ΕΕ εργάζονταν πολλές ώρες, δηλαδή συνήθως 49 ώρες ή περισσότερο εβδομαδιαίως στην κύρια εργασία τους.

Η Ελλάδα είχε το υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων με παραπάνω ώρες εργασίας (12,4%), ακολουθούμενη από την Κύπρο (10,0%) και τη Γαλλία (9,9%). Αντίθετα, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (0,4%), στη Λετονία (1,0%) και στη Λιθουανία (1,4%).

ΠΗΓΗ: «ΤΟ ΒΗΜΑ»

by Εργατικό Κέντρο

Τη δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας υποβολής φορολογικών δηλώσεων και δηλωτικών ασφαλιστικών υποχρεώσεων δίνει- και αναδρομικά- Κοινή Υπουργική Απόφαση σε περιπτώσεις έκτακτων γεγονότων όπως η ασθένεια, ο τοκετός ή ο θάνατος του υπεύθυνου λογιστή. Η παράταση προβλέπεται για προθεσμίες πάσης φύσεως δηλώσεων και καταστάσεων τόσο φορολογικών, όσο και ασφάλισης, ασφαλιστικών εισφορών και παροχών και δίνεται σε περίπτωση που οι λογιστές ή φοροτεχνικοί νοσηλεύτηκαν για τουλάχιστον τρεις μέρες σε δημόσιο ή ιδιωτικό νοσοκομείο, λόγω ασθενείας ή τοκετού ή απεβίωσαν. Ειδικότερα, η παράταση αφορά τις δηλώσεις και καταστάσεις στις οποίες:

• Η καταληκτική ημερομηνία εμπίπτει στο διάστημα από την πρώτη έως και την τριακοστή ημέρα νοσηλείας, ή έως και την τριακοστή ημέρα από την ημερομηνία θανάτου του λογιστή.
• Ο λογιστής- φοροτεχνικός έχει αποδεδειγμένα εξουσιοδοτηθεί από τον πελάτη του μέσω της ψηφιακής πύλης myAADE και έχει αποκτήσει πρόσθετο ρόλο. Η εξουσιοδότηση θα πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί από τον προηγούμενο μήνα της ημερομηνίας εισαγωγής του στο νοσοκομείο και να παραμένει ενεργή.

Ειδικότερα, σε περίπτωση νοσηλείας:

• Εάν η διάρκεια δεν υπερβαίνει τις τριάντα ημέρες, η παράταση ισχύει έως το τέλος του επόμενου μήνα από αυτόν της έκδοσης του εξιτηρίου.
• Αν η νοσηλεία διαρκέσει περισσότερο, η παράταση ισχύει μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα από αυτόν στον οποίο συμπληρώνονται τριάντα ημέρες νοσηλείας.

Η νοσηλεία αποδεικνύεται με σχετική βεβαίωση του νοσοκομείου.

Οι δηλώσεις, καταστάσεις και τα απαραίτητα δικαιολογητικά θεωρούνται εμπρόθεσμα και δεν επιβάλλονται πρόστιμα και τόκοι, εφόσον υποβληθούν με ένα από τους παρακάτω τρόπους: ψηφιακά, ταχυδρομικά, διά ζώσης, μέσω e-mail ή με μαγνητικό μέσο.

Η νέα ρύθμιση καλύπτει δηλώσεις με προθεσμία υποβολής από 10/4/2023 και μετά. Τυχόν πρόστιμα που έχουν ήδη επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής για δηλώσεις που υποβλήθηκαν από τις 10/4/2023 και μέχρι τη δημοσίευση της απόφασης ακυρώνονται, ενώ ποσά που έχουν ήδη καταβληθεί επιστρέφονται.

ΠΗΓΗ: «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

by Εργατικό Κέντρο

Τα τελευταία χρόνια το καλοκαιράκι μας δείχνει το σκληρό του πρόσωπο, στο οποίο καθρεφτίζεται η κλιματική αλλαγή και που έχει κύριο χαρακτηριστικό τα αλλεπάλληλα και σφοδρότατα κύματα καύσωνα. Μάλιστα, το περσινό καλοκαίρι καταγράφηκε ως το θερμότερο στην παγκόσμια ιστορία, ενώ στη χώρα μας ήταν το θερμότερο από το 1960, σύμφωνα με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία- με το φετινό να απειλεί ήδη να το… εκθρονίσει.

Πόσο οχυρωμένοι είμαστε, όμως, απέναντι στον «εχθρό»; Διαθέτουμε όλοι επαρκή και αποτελεσματικά «όπλα» αντιμετώπισής του; Μήπως η «ενεργειακή φτώχεια», δηλαδή η αδυναμία πρόσβασης σε πηγές δροσισμού, εγκαθιστά τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία αυτού που αποκαλούμε «Κλιματική ανισότητα»;

Η έρευνα των «ΝΕΩΝ» επιχειρεί να σκιαγραφήσει τη γενικότερη εικόνα και να δώσει κάποιες απαντήσεις. Το πρώτο δε που προκαλεί εντύπωση είναι ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (απογραφή 2021), το 41% των κατοικιών στην Ελλάδα δεν διαθέτει σύστημα ψύξης. «Η εκτεταμένη χρήση κλιματιστικών σε θερμά κλίματα, όπως το ελληνικό, ευθύνεται για έως και 60% της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας κατά τη θερινή περίοδο, ιδίως σε αστικά κέντρα», αναφέρει, μεταξύ άλλων, έκθεση του 2025 εκ μέρους του ελληνικού γραφείου της Greenpeace.

Με δεδομένη την παγίωση αυτής της συνθήκης, όπως επισημαίνει η οργάνωση (στηριζόμενη και σε στοιχεία της ΤτΕ), υπολογίζεται ότι η ζήτηση ηλεκτρικού ρεύματος για κλιματισμό προβλέπεται να αυξηθεί έως και 83% την περίοδο 2041-2050 σε σχέση με τα επίπεδα του 2011, ενώ στα τέλη του αιώνα οι προβλέψεις δείχνουν αυξήσεις μέχρι και 248%. Μοιραία, λοιπόν, η αυξημένη ζήτηση ενέργειας συνεπάγεται και εκτόξευση της τιμής της. Όμως, οι «τσουχτεροί» λογαριασμοί ρεύματος αποτελούν μία μόνο από τις όψεις ενός σύνθετου φαινομένου που ευθύνεται για τη «θερινή ενεργειακή φτώχεια».

Καλοκαίρια και χειμώνες…

Όπως λέει η Φερενίκη Βαταβάλη, Δρ. αρχιτέκτων- πολεοδόμος και ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), το σύνθετο αυτό πρόβλημα «είναι αποτέλεσμα συνδυασμού παραγόντων ,μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουμε την αύξηση της διάρκειας, της συχνότητας και της έντασης των επεισοδίων καύσωνα, την εκτόξευση στις τιμές της ενέργειας (κυρίως λόγω του χρηματιστηρίου ενέργειας), τη χαμηλή ενεργειακή απόδοση των σπιτιών και τη δομή πόλεων και οικισμών». Σπεύδει δε να επισημάνει πως «από τα ευρήματα ερευνών προκύπτει ότι όσοι πλήττονται από τη θερινή ενεργειακή φτώχεια συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα με την ενέργεια και τον χειμώνα, κάτι που υποδηλώνει τις κοινές ρίζες των προβλημάτων και συγκεκριμένα τον κομβικό ρόλο που παίζουν οι υψηλές τιμές της ενέργειας, η κακή οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών και η χαμηλή ενεργειακή απόδοση των κατοικιών».

«Πολλές οικογένειες δεν έχουν καν κλιματιστικό και άλλες περιορίζονται μόνο σε ανεμιστήρες. Ακόμη, όμως και αν υπάρχει η δυνατότητα να δροσιστεί κανείς, ο φόβος του υψηλού λογαριασμού ρεύματος οδηγεί πολλές οικογένειες στο να αποφεύγουν τη χρήση– με αποτέλεσμα να εκτίθενται σε θερμοκρασίες που είναι επικίνδυνες για την υγεία τους, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι ήδη επιβαρυμένη», αναφέρει η Μαντώ Μπαμπούλα, υπεύθυνη επικοινωνίας του Ελληνικού Δικτύου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας. Από μεριάς της, η Φ. Βαταβάλη, επικαλούμενη στοιχεία από πανελλαδική έρευνα που πραγματοποιήθηκε την άνοιξη του 2025 με συντονιστή το ΕΚΚΕ, στο πλαίσιο του έργου Just ReDi, μας ενημερώνει πως «το 34% του δείγματος αναφέρει ότι έχει ανεχτεί τη ζέστη για να κρατήσει χαμηλά τα έξοδα του νοικοκυριού».

«Επίσης», προσθέτει, «από τα στοιχεία της έρευνας συνάγεται ότι τα χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και οι ευάλωτες ομάδες είναι περισσότερο εκτεθειμένα στη θερινή ενεργειακή φτώχεια: το 78% του δείγματος που αναγκάζεται να ζει στη ζέστη έχει χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο, το 47% είναι άνεργο ή οικονομικά μη ενεργό, το 95% τα βγάζει πέρα με δυσκολία με το μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα και το 56% είναι γυναίκες». Σύμφωνα με τη Μ. Μπαμπούλα, αθώα θύματα της ζέστης είναι και τα παιδιά.

Μαρτυρίες

Στην «Έκθεση των Ανθρώπων που βιώνουν Φτώχεια στην Ελλάδα» για το 2024, εμπεριέχονται μαρτυρίες ορισμένων από εκείνους που βιώνουν έντονα την ενεργειακή αποστέρηση. «Είναι παλιό κτίσμα, δεν έχει αλουμίνια και ούτε έχουμε τη δυνατότητα να μπούμε σε κάποιο πρόγραμμα(…) Φανταστείτε το βράδυ ο μικρός σηκώνεται και βγάζει από την πρίζα το υγρό για τα κουνούπια, του λέω, βρε καλέ μου, θα σε τσιμπήσουν… Οταν, όμως, σε βλέπουν να τρελαίνεσαι που έρχεται ο λογαριασμός και ακούν συνέχεια ρεύμα, ρεύμα, ρεύμα…», εξομολογείται συμμετέχουσα στην έρευνα. «Είμαι 67 χρονών με διαβήτη και μένω σε ένα σπίτι που μου έχουν παραχωρήσει, να ‘ναι καλά η γιαγιά που με άφησε εκεί που είναι… Ζω, όμως, χωρίς ρεύμα χειμώνα- καλοκαίρι», λέει με τη σειρά του ο Μ.Γ. Τέλος, αίσθηση προκαλεί το βίωμα νεαρού καρκινοπαθούς που ζει σε μικρό διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας, με μόνη πηγή δροσιάς έναν ανεμιστήρα. «Τον χρησιμοποιείς;», ρωτάμε. «Όχι, γιατί πώς θα πληρώσω τον λογαριασμό μετά;».

Το πρόβλημα της θερινής ενεργειακής φτώχειας απαντάται κυρίως στον αστικό χώρο. «Το 65% του δείγματος της έρευνας που ανέχεται τη ζέστη κατοικεί σε πόλεις. Μάλιστα, η Αττική συγκεντρώνει περίπου το 43% του πληθυσμού της χώρας που αναγκάζεται να ανεχτεί τη ζέστη», δηλώνει η Φερενίκη Βαταβάλη, αν και, όπως προκύπτει από την πανελλαδική έρευνα, η περιφέρεια πλήττεται επίσης σημαντικά. «Το 56% του δείγματος στις Περιφέρειες Ιονίων Νήσων και Νότιου Αιγαίου ανέχεται τη  ζέστη για οικονομικούς λόγους, ενώ το ίδιο συμβαίνει σε ποσοστό 47% και στις Περιφέρειες Στερεάς Ελλάδας, Δυτικής Ελλάδας και Βόρειου Αιγαίου».

Τελικά, είμαστε όλοι «ίσοι» απέναντι στον καύσωνα; «Η δροσιά δεν πρέπει να είναι πολυτέλεια για λίγους– είναι βασική ανάγκη για όλους. Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε την καλοκαιρινή ενεργειακή φτώχεια ως ζήτημα κοινωνικής ανισότητας και δημόσιας υγείας», τονίζει η Μαντώ Μπαμπούλα. Σύμφωνα με τη Φερενίκη Βαταβάλη, «τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα μπορούν να πληρώσουν τους φουσκωμένους λογαριασμούς, να εγκαταστήσουν αποδοτικά συστήματα κλιματισμού, να αναβαθμίσουν ενεργειακά τα σπίτια τους ή να καταφύγουν σε πιο δροσερές τοποθεσίες και ταυτόχρονα να ζουν σε περιοχές με περισσότερο πράσινο ή κοντά στις ακτές».

Ταξική… θερμοπληξία

Στον αντίποδα, ο Νίκος Κουραχάνης, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με γνωστικό αντικείμενο την Κοινωνική, Πολιτική και Στέγαση, προσδίδει στην ενεργειακή αποστέρηση έντονο ταξικό υπόβαθρο. «Οι ακραία φτωχοί πληθυσμοί, εγκλωβισμένοι σε επισφαλείς και υποβαθμισμένες κατοικίες, χωρίς μόνωση ή κλιματιστικά, βιώνουν τις καλοκαιρινές θερμοκρασίες ως υπαρξιακή απειλή», τονίζει, συμπληρώνοντας πως η ενεργειακή κρίση «πλήττει πρωτίστως τα υποτελή στρώματα που κατοικούν σε γεωγραφικά, κοινωνικά και στεγαστικά περιθωριοποιημένους χώρους». Για τον Ν. Κουραχάνη, «η επισφάλεια στη στέγαση ενισχύει τον ενεργειακό αποκλεισμό. Έτσι, η ενεργειακή φτώχεια λειτουργεί ως μηχανισμός αναπαραγωγής της κοινωνικής ανισότητας: εντείνει τις ανισότητες στην υγεία, τη δυσμενή διαβίωση στην καθημερινότητα και διαβρώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια».

Στα παραπάνω συντείνουν τα στοιχεία που φέρνει στο φως η έρευνα: «Το 60% όσων δηλώνουν αδυναμία ικανοποιητικού δροσισμού ή/και θέρμανσης στο σπίτι θεωρεί ότι αυτό επηρεάζει τις κοινωνικές συναναστροφές του, το 35% θεωρεί ότι αυτό επηρεάζει την ποιότητα ζωής του, ενώ σημαντικές είναι οι επιπτώσεις στην παραγωγικότητα όσων δουλεύουν από το σπίτι και στις αποδόσεις όσων μελών του νοικοκυριού μελετούν στο σπίτι».

ΠΗΓΗ: «ΤΑ ΝΕΑ»

by Εργατικό Κέντρο

Η ΠΡΟΣΘΗΚΗ των κλάδων του τουρισμού και της εστίασης στη χρήση Ψηφιακής Κάρτας προφανώς και παίζει καθοριστικό ρόλο, ώστε να διαπιστωθεί αύξηση των παραβάσεων τον Ιούνιο (184), αριθμός που αντιστοιχεί στο 22,57% του συνόλου των 817 παραβάσεων που καταγράφηκαν για ζητήματα εργασιακών σχέσεων συνολικά. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κατά τον συγκεκριμένο μήνα σχεδόν μία στις τέσσερις παραβάσεις που κατέγραφαν οι επιθεωρητές εργασίας στους ελέγχους που διενεργούσαν αφορούσε την Ψηφιακή Κάρτα, άρα τη μη καταγραφή των υπερωριών και του πραγματικού χρόνου απασχόλησης.

Συνολικά, αν προστεθούν και οι παρεμβάσεις για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, προκύπτει πως τον Ιούνιο πραγματοποιήθηκαν 6.899 έλεγχοι, που απέφεραν 1.214 παραβάσεις, για τις οποίες επιβλήθηκαν πρόστιμα ύψους 3.639.587 ευρώ. Η εικόνα της αγοράς εργασίας, όπως προκύπτει από τους ελέγχους των αρμόδιων επιθεωρητών, είναι περίπου η ίδια και σε βάθος εξαμήνου. Από τον Ιανουάριο έως και τον Ιούνιο της τρέχουσας χρονιάς η ΑΑΕΕ έχει πραγματοποιήσει 38.093 ελέγχους, έχει εντοπίσει 8.000 παραβάσεις και έχει επιβάλει πρόστιμα συνολικού ύψους 21.942.961 ευρώ. Για εργασιακά ζητήματα, η πρωτοκαθεδρία στο α’ εξάμηνο ανήκε στους Πίνακες Προσωπικού με 1.343 παραβάσεις, ενώ με 1.079 ακολουθεί η Ψηφιακή Κάρτα.

Ιούνιος

Πιο αναλυτικά, τα στοιχεία της ΑΑΕΕ δείχνουν τα εξής:

Πραγματοποιήθηκαν 6.899 έλεγχοι, επιβλήθηκαν 1.214 πρόστιμα (ποσοστό 17,59%) που αντιστοιχούν σε ποσό 3.639.587 ευρώ.

• Από τα ανωτέρω στοιχεία, μόνο για ζητήματα εργασιακών σχέσεων πραγματοποιήθηκαν 3.541 έλεγχοι, εντοπίστηκαν 817 παραβάσεις (ποσοστό 23,07%) και επιβλήθηκαν πρόστιμα ύψους 3.069.650 ευρώ.
• Μεγάλος αριθμός ελέγχων (2.706) αφορούσε την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους εργασίας. Εκεί οι παραβάσεις ήταν 353 (ποσοστό 13,04%), που αντιστοιχούσαν σε πρόστιμα πέτρας…]» ευρώ.
• Τις περισσότερες παραβάσεις για εργασιακά ζητήματα κατέγραψε τον Ιούνιο η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας (184), που προκάλεσαν την επιβολή προστίμων ύψους 736.800 ευρώ. Άρα, από το σύνολο των 817 παραβάσεων για τα ίδια θέματα, το 22,57%, δηλαδή σχεδόν η μία στις τέσσερις, σχετιζόταν με τη χρήση της Ψηφιακής Κάρτας. Με δεδομένο ότι από τον περασμένο Μάρτιο έχουν προστεθεί στην καταγραφή του ωραρίου απασχόλησης σε «πραγματικό χρόνο» οι κρίσιμοι κλάδοι του τουρισμού και της εστίασης, το στοιχείο αυτό δείχνει ανάγλυφα το μέγεθος της παραβατικότητας που υπάρχει στην αγορά εργασίας. Και όλα αυτά με δεδομένο ότι οι έλεγχοι που διενεργούν οι επιθεωρητές εργασίας, αν και ολοένα και πιο στοχευμένοι, παραμένουν δειγματοληπτικοί και καλύπτουν ένα μέρος της αγοράς.
• Έπεται ο Πίνακας Προσωπικού με 119 καταγεγραμμένες παραβάσεις τον Ιούνιο, στοιχεία που για την ΑΑΕΕ υποκρύπτουν μη καταγραφή στις υπερωρίες, άρα σχετίζονται και με την Ψηφιακή Κάρτα. Τα πρόστιμα εκεί ανήλθαν στα 190.100 ευρώ.
• Σημαντικός αριθμός παραβάσεων (115) καταγράφηκε για μη καταβολή δεδουλευμένων, επιδομάτων εορτών και λοιπών αποδοχών, με τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν να ανέρχονται στα 342.640 ευρώ.
• Για αδήλωτη εργασία οι παραβάσεις του Ιουνίου ανήλθαν στις 102, που απέφεραν και τα υψηλότερα πρόστιμα από κάθε άλλη περίπτωση, συνολικού ύψους 1.312.500 ευρώ.

Στο εξάμηνο

Στο α’ εξάμηνο του τρέχοντος έτους διενεργήθηκαν38.093 έλεγχοι, οι παραβάσεις ήταν 8.000 (ποσοστό 21%) και τα πρόστιμα ανήλθαν στα 21.942.961 ευρώ.

• Από τα παραπάνω, μόνο για εργασιακές σχέσεις -την ίδια περίοδο- οι έλεγχοι ήταν20.911, τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν 5.700 (ποσοστό 27,25%), που αντιστοιχούν σε ποσό 18.573.585 ευρώ.
• Για ζητήματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία οι έλεγχοι από τον Ιανουάριο έως και τον Ιούνιο ανήλθαν στους 13.984, από τους οποίους εντοπίστηκαν 1.943 παραβάσεις (ποσοστό 13,89%), ενώ τα πρόστιμα ανήλθαν στα 2.275.369 ευρώ.
• Οι πιο πολλές παραβάσεις στο εξάμηνο αφορούσαν τον Πίνακα Προσωπικού (1.343) και απέφεραν πρόστιμα 3.097.560 ευρώ.
• Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Ψηφιακή Κάρτα με 1.079 παραβάσεις, που απέφεραν πρόστιμα συνολικού ύψους 3.868.800 ευρώ.
• Ακολουθεί από απόσταση, με 674 παραβάσεις και 1.661.725 ευρώ, η μη καταβολή δεδουλευμένων, επιδομάτων εορτών και λοιπών αποδοχών.
• Οι 553 παραβάσεις, όμως, που αφορούσαν την αδήλωτη εργασία απέφεραν συντριπτικά τα περισσότερα πρόστιμα(6.594.000 ευρώ).

ΠΗΓΗ: «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»

by Εργατικό Κέντρο

Ακόμη και χθες, παρά τη μείωση της θερμοκρασίας σε σύγκριση με τους 40 και πλέον βαθμούς Κελσίου που επικράτησαν τις τελευταίες ημέρες στην Ελλάδα, η εργασία σε εξωτερικούς χώρους ήταν απαγορευμένη. Ακόμη, όμως, και όσοι εργάζονταν σε εσωτερικούς χώρους δυσκολεύονταν να αποδώσουν το ίδιο καλά σε σχέση με τις άλλες εποχές. Και μόνο αν αναλογιστούμε πόσο έχει καταπονηθεί κάποιος για να φτάσει στην εργασία του με τα ΜΜΜ σε συνθήκες καύσωνα, ή πόσοι δεν μπόρεσαν να κοιμηθούν τη νύχτα λόγω της ζέστης, είναι εύκολο να αντιληφθούμε για ποιο λόγο η απόδοση μας μειώνεται εξαιτίας των εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών.

Σύμφωνα με μελέτη της Allianz Trade, εκτιμάται ότι οι απώλειες στο ΑΕΠ λόγω υψηλών θερμοκρασιών στην Ελλάδα μπορούν να είναι της τάξης του 1,1%. Ακόμη μεγαλύτερες εκτιμώνται οι επιπτώσεις στην Ισπανία (μείωση του ΑΕΠ κατά 1,4%) και στην Ιταλία (μείωση 1,2%), ενώ στη Γαλλία και στη Γερμανία οι απώλειες στο ΑΕΠ εκτιμώνται σε 0,3% και 0,1%, αντιστοίχως, για την τρέχουσα χρονιά. Συνολικά η υπερβολική ζέστη αναμένεται να επηρεάσει αρνητικά το ΑΕΠ στην Ευρώπη κατά μισή ποσοστιαία μονάδα και κατά 0,6% σε παγκόσμιο επίπεδο.

«Οι καύσωνες παραλύουν την οικονομία», σημειώνει η Γιάσμιν Γκροσλ, οικονομολόγος στην Allianz SE. «Συνολικά, οι άνθρωποι εργάζονται λιγότερο. Μια ημέρα με θερμοκρασίες πάνω από 32 βαθμούς Κελσίου είναι περίπου ισοδύναμη με μισή ημέρα απεργίας. Αυτό μπορεί αρχικά να είναι οικονομικά διαχειρίσιμο σε μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά με την αυξανόμενη κλιματική αλλαγή, τόσο η συχνότητα όσο και η ένταση τέτοιων γεγονότων αυξάνονται. Οι καύσωνες, οι ξηρασίες και οι πυρκαγιές γίνονται το «νέο φυσιολογικό» στο οποίο η οικονομία πρέπει να προσαρμοστεί για να αποφύγει σοβαρές μακροπρόθεσμες απώλειες», προσθέτει.

Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας εκτιμά απώλεια 2,2% των παγκόσμιων δυνητικών ωρών εργασίας λόγω θερμικής καταπόνησης – ισοδύναμη με εργασία περίπου 80 εκατ. θέσεων πλήρους απασχόλησης. Το 2021, σύμφωνα με το The Lancet Countdown, χάθηκαν 470 δισ. ώρες εργασίας, αύξηση 37% σε σύγκριση με τον μέσο όρο της δεκαετίας του 1990. Οι εργαζόμενοι στις αναπτυσσόμενες χώρες επηρεάζονται περισσότερο, λόγω μεγαλύτερης έκθεσης και χειρότερων συνθηκών στέγασης.

Έχει παρατηρηθεί ότι η ικανότητα για φυσική εργασία μειώνεται κατά 40% στους 32 βαθμούς Κελσίου και μειώνεται κατά τα δύο τρίτα στους 38 βαθμούς. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης, στην Ελλάδα στο διάστημα από 1ης Μαΐου έως 14 Ιουλίου η θερμοκρασία ήταν πάνω από τους 32 βαθμούς Κελσίου για 43 ημέρες. Στην Ισπανία ήταν πάνω από 32 βαθμούς Κελσίου για 52 ημέρες, στην Ιταλία για 44 ημέρες, ενώ στη Γερμανία μόνο για 5 ημέρες.

ΠΗΓΗ: «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

by Εργατικό Κέντρο